1403/11/20
3 بازدید
در این بخش، تأکید می‌شود که بازی‌درمانی نه‌تنها جنبه تفریحی بلکه رویکردی علمی و ساختارمند برای رفع اختلالات گفتاری است. بازی‌های متنوع سرگرمی‌های ساده تا ابزارهای دیجیتالبه‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که هم دایره واژگان کودک را گسترش دهند و هم مهارت‌های شنیداری و بیانی او را تقویت کنند. این روش علاوه بر کاهش اضطراب کلامی و بهبود روانی گفتار، خلاقیت زبانی را نیز پرورش می‌دهد. ترکیب بازی‌درمانی با روش‌های سنتی گفتاردرمانی یا بهره‌گیری از امکانات دیجیتال، مسیر درمان را جذاب‌تر و مؤثرتر می‌سازد. والدین نیز با اجرای تمرین‌های روزانه و پیوند بازی با اهداف گفتاردرمانی، نقش مهمی در تسریع پیشرفت فرزندشان ایفا می‌کنند. به‌ویژه در مواردی مانند اوتیسم، استفاده از بازی به شکل چشمگیری در ایجاد ارتباط و مشارکت کودک مؤثر است و روند گفتاردرمانی را تسهیل می‌کند.
