کودکان طیف اوتیسم و نیازها

 

طیف اوتیسم یک حالت اختلالی است که در آن شخصیت مشکلاتی در ارتباط با دیگران، تکراری بودن رفتارها و محدودیت در تعامل اجتماعی دارد. اخیراً، برخی تحقیقات جدید در زمینه طیف اوتیسم انجام شده است که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره شده است:

1. ژنتیک:

برخی تحقیقات نشان داده است که ژنتیک ممکن است عامل اصلی بروز اوتیسم باشد. برخی از ژن‌های خاص مرتبط با اوتیسم شناسایی شده‌اند و بررسی ژنوم افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است به شناسایی علل ژنتیکی آن کمک کند.

2. محیط زیست:

برخی تحقیقات نشان داده است که مواد شیمیایی موجود در محیط زیست، مثل سرب و جیوه، ممکن است باعث بروز اوتیسم شوند. همچنین، برخی تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف داروهای خاص در دوران بارداری می‌تواند باعث بروز اوتیسم در فرزند شود.

3. مغز:

تحقیقات نشان داده است که برخی تغییرات در مغز ممکن است باعث بروز اوتیسم شوند. مثلاً، برخی مناطق مغزی که در فرایند تعامل اجتماعی نقش دارند، در افراد مبتلا به اوتیسم کمتر فعال هستند.

4. تشخیص زودهنگام:

تحقیقات نشان داده است که تشخیص زودهنگام اوتیسم و شروع درمان در سنین کمتر، می‌تواند بهبود قابل توجهی در علائم اوتیسم و بهبود کیفیت زندگی فرد مبتلا به اوتیسم داشته باشد.

5. روش‌های جدید درمان:

روش‌های جدید درمان ، خدمات توانبخشی و گفتاردرمانی ،  درمان با هورمون اکسیتوسین، نوروفیدبک و درمان با استفاده از بازی‌های رایانه‌ای ویژه ، ممکن است بهبود قابل توجهی در علائم اوتیسم داشته باشند. در کل، تحقیقات بیشتری در زمینه طیف اوتیسم لازم است تا بتوان بهبود قابل توجهی در درمان و مدیریت آن را داشت. 

نویسنده سیاوش عطایی آسیب شناس و روانشناس

 

مجموعه آموزشی دیجیتال میوه ها

 

برای تهیه این مجموعه ،کلیک کنید

 

 

 

با سلام ، در این مجموعه هشتاد دقیقه ای که در سه قسمت ارایه شده است ، شما با مجموعه میوه ها و تلفظ آنها مطابق شیوه های آموزشی ، توسط مدرس دوره آشنا شده و قادر خواهید بود تا علاوه  بر داشتن برنامه آموزشی تفصیلی که در محتوی مجموعه دیجیتال گنجانده شده ، خودتان نیز با فراگیری تکنیکهای آن به آموزش فرزندتان در منزل بپردازید .

این مجموعه مناسب چه کسانی است ؟

  مناسب برای 12 ماه تا هفت سال 

 مناسب برای زبان آموزی  

 مناسب برای جبران تاخیر در گفتار

مناسب برای آمادگی شرکت درسنجش بدو ورود به مدرسه

 

 

 

 

متخصصینی که به عنوان گفتار درمان شناخته می شوند نقش مهم کلیدی را در تشخیص و درمان آپراکسی گفتار ایفا می کنند. عامل و یا تست خاصی که بتواند برای تشخیص آپراکسی گفتار استفاده شود وجود ندارد. بعلاوه متخصصین گفتار درمانی در اینکه علائم مخصوص آپراکسی رشدی گفتار چیست توافق نظر ندارند. شخصی که کار تشخیص را انجام می دهد عموما بدنبال برخی یا بسیاری یا گروهی از علائمی که در بالا گفته شد می گردد. استفاده از عواملی مثل ضعف ماهیچه ها یا مشکلات درک زبان نیز می تواند به تشخیص کمک کند.

برای تشخیص آپراکسی رشدی گفتار والدین و متخصصین ممکن است نیاز به یک دوره زمانی مناسب از گفتار کودک داشته باشند. در یک تست رسمی برای هر دو نوع آپراکسی گفتار، گفتار درمانگر ممکن است از بیمار بخواهد یک کاری مانند این انجام دهد، مثلا یک کلمه مشخصی را چندین بار تکرار کند یا یک لیست از کلمات که بتدریج طولانی می شوند را بگوید.

برای آپراکسی گفتار اکتسابی یک گفتار درمان ممکن است توانایی صحبت کردن، خواندن، نوشتن و ساختن حرکات غیر گفتاری فرد را آزمون کند. تست های عکس مغز مانند MRI ممکن است برای تشخیص دادن آپراکسی اکتسابی گفتار از دیگر اختلالات گفتاری در افرادی که دچار ضربه مغزی شده اند شود.

چگونه درمان می شود؟

در برخی موارد افراد مبتلا به آپراکسی اکتسابی گفتار برخی یا تمام توانایی گفتاری خود را خودشان بهبود می بخشند که این نوع درمان بهبودی خود به خودی نامیده می شود. کودکان مبتلا به آپراکسی رشدی گفتار نمی توانند مشکلات را خودشان به تنهایی بیابند. گفتار درمانی اغلب برای این کودکان و افرادی که مبتلا به آپراکسی اکتسابی گفتار هستند و نمی توانند تمامی بیماری خود را بهبود بخشند مفید است.

آسیب شناسان گفتار و زبان از شیوه های گوناگونی برای درمان آپراکسی گفتار استفاده می کنند و یک درمان بسیار مؤثر هنوز ثابت نشده است و این درمان هم بصورت فردی مورد استفاده است و هم برای درمان دیگر مشکلات گفتاری که همراه با آپراکسی گفتار ایجاد می شود طراحی شده است. هر کسی یک نوع واکنش نسبت به درمان نشان می دهد و برخی افراد پیشرفت بیشتری نسبت به دیگران دارند. افراد مبتلا به آپراکسی گفتار معمولا نیاز به درمانهای فشرده و مکرر یکی پس از دیگری دارند. حمایت و تشویق افراد خانواده و دوستان نیز بسیار مهم است.

در موارد شدید افراد مبتلا به آپراکسی گفتار ممکن است نیاز به استفاده از روشهای دیگر برای بیان داشته باشند، که این ممکن است شامل زبان اشاره رسمی یا یک دفترچه یادداشت مخصوص زبان همراه با تصویر یا لغات نوشته شده باشد تا فرد بتواند آنرا به افراد دیگر نشان دهد یا ممکن است یک وسیله ارتباطی الکترونیکی مثل کامپیوتر قابل حمل (لپ تاپ) باشد، بطوریکه هم بنویسد و هم صحبت کند.