برگشت لکنت در صورت غیبت در جلسات گفتاردرمانی

با سلام و عرض ادب. من سیاوش عطایی هستم، آسیب‌شناس گفتار و زبان و روانشناس. این مقاله به بررسی تاثیر غیبت در جلسات گفتاردرمانی بر روی بازگشت لکنت و علت‌های مقاوم شدن آن به درمان می‌پردازد.

اهمیت پیوستگی در جلسات گفتاردرمانی

درمان لکنت یک فرآیند طولانی‌مدت است که نیازمند تلاش مستمر از سوی فرد و همکاری درمانگر می‌باشد. هر گونه وقفه در این روند می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد. بسیاری از خانواده‌ها بعد از وقفه‌های طولانی، حتی اگر به ظاهر گفتار کودک یا بزرگسال مطلوب به نظر برسد، متوجه می‌شوند که بازگشت لکنت به شدت اولیه یا حتی بدتر از آن رخ می‌دهد. این موضوع نه تنها به پیشرفت درمان لطمه می‌زند، بلکه باعث تضعیف اعتماد به نفس فرد و تردید در اثربخشی درمان می‌شود.

دلایل بازگشت لکنت پس از وقفه در درمان

بازگشت لکنت بعد از قطع جلسات درمانی، دلایل مختلفی دارد که در ادامه به توضیح برخی از آنها می‌پردازیم:

1. ماهیت لکنت

لکنت به عنوان یک عادت گفتاری قدیمی، با عادت‌های جدید جایگزین می‌شود. این جایگزینی نیازمند تکرار و تمرین مداوم است تا سیستم عصبی بتواند الگوهای جدید را تثبیت کند. در صورت وقفه، عادت‌های قدیمی دوباره غالب شده و لکنت بازمی‌گردد.

2. عدم پیوستگی در تمرین

پیوستگی و تمرینات مستمر از مهم‌ترین عناصر در روند درمان لکنت هستند. در غیاب جلسات منظم، مغز فرصت تثبیت تغییرات جدید را از دست می‌دهد و الگوهای قدیمی بازگشته و مقاوم‌تر می‌شوند.

3. کاهش انگیزه و اعتماد به نفس

وقفه در درمان می‌تواند منجر به کاهش انگیزه و اعتماد به نفس در فرد مبتلا به لکنت شود. این کاهش انگیزه می‌تواند باعث افت کیفیت تمرینات و کم‌رنگ شدن تلاش‌های روزانه فرد شود.

چرا لکنت پس از وقفه مقاوم‌تر می‌شود؟

لکنت در واقع یک پاسخ خودکار عصبی است. هنگام شروع درمان، فرد و درمانگر با همکاری یکدیگر سعی در جایگزینی این پاسخ خودکار با رفتارهای جدید دارند. در صورت وقفه در جلسات، این تغییرات به درستی در مغز تثبیت نمی‌شوند و سیستم عصبی به حالت قبل بازمی‌گردد. این بازگشت نه تنها منجر به بازگشت لکنت می‌شود بلکه اغلب با مقاومتی بیشتر از قبل همراه است، چرا که مغز به نحوی به الگوهای قدیمی خود بازگشته و در مقابل تغییرات جدید مقاومت نشان می‌دهد.

توصیه‌هایی به خانواده‌ها

برای پیشگیری از بازگشت لکنت، رعایت نکات زیر ضروری است:

پیوستگی جلسات درمانی: حتی در شرایط خاص مثل تعطیلات یا مسافرت، توصیه می‌شود با روش‌های جایگزین مثل مشاوره‌های آنلاین، پیوستگی جلسات حفظ شود.
تمرینات روزانه: تمرینات تجویز شده توسط درمانگر را در خانه و به طور منظم انجام دهید.
حمایت از فرد مبتلا به لکنت: خانواده باید به فرد مبتلا کمک کند تا در شرایط روحی و روانی مناسب به تمرینات و جلسات درمانی بپردازد.

درمان لکنت فرآیندی است که نیاز به پیوستگی و تمرین دارد. وقفه در جلسات درمانی می‌تواند باعث بازگشت لکنت شود و این بازگشت معمولاً با شدت بیشتری همراه خواهد بود. برای جلوگیری از این مشکل، ضروری است که خانواده‌ها و افراد مبتلا به لکنت، به جلسات درمانی توجه کافی داشته باشند و هرگز در روند درمان وقفه نیندازند.